නිවැරදි ධර්මය සැමදා විද්‍යමාන නොවේ..... අධර්මයෙන් එය වැසීයමින් පවතී......
ළමයිනට හොඳ නරක කියා දෙන උපදේශක කාව්‍යයක් වන සිරිත් මල්දම ඇම්.ඇල්.සිල්වා ගුරු මුහන්දිරම් තුමා විසින් රචනා කැරිණි. හොඳ සිරිත් උගෙන එළොව මෙලොව කීර්තිය හා සම්පත් සඳහා මේ පොතේ උපදෙස් පිලිපදින්නැයි කතුවරයා කියයි.අද සිට එසැණ එහි කවි පළකරයි.......
| 01 | සැමට සෙත් | වඩවන |
| සිරිත් මල්දම | බලමින | |
| සිරිත් හොඳ | දැනගෙන | |
| මහත් යසසිරි ලබනු | දෙලොවින | |
| 02 | හොඳ නොහොඳ | දෙක මය |
| හොඳ නොහොඳ | අයගෙන් මය | |
| ගඳ සුවඳ | දෙක මය | |
| ගඳ සුවඳ එම | දෙයින්වනු මය | |
| 03 | නපුරු අය | සමගින |
| මිතුරු නොමවන් | කිසිතැන | |
| රුදුරු නයි විස | මෙන | |
| ඇසුරු නොකරනු සොඳින් | දැනගෙන | |
| 04 | තම නිවසට | පැමිණි |
| සැම දෙනහට ම | කුලුණෙනි | |
| කතා බස් | කරමිනි | |
| අසන් තොරතුරු සුදුසු | විදියෙනි | |
| 05 | ඇනුම් පද | නොකියමි |
| බැනුම් කැත බස් | නො කියමි | |
| නිකම් බස් | නො කියමි | |
| තරම් පමණට වදන් | තෙපලමි | |
| 06 | හිසකේ කැපීම | ද |
| ඉන්න තැන කෙල ගැසුම | ද | |
| නියපොතු වකීම | ද | |
| අසුබ ලකුණුය සිතන් හැම ස | ඳ | |
| 07 | සිනා හඬ | ලීමෙන |
| කතා නොකරනු | කිසි තැන | |
| කවට බස් | කියමින | |
| උතුම් අය ළඟ කතා | නැත ගුණ | |
| 08 | කතා බස් | කරමින |
| සිටින දෙදෙනකු | අතරෙන | |
| ගමන නොහිබී | යන | |
| වසනු යහපති එබව | දැනගෙන | |
| 09 | උරුවන් බබා | වත් |
| සිව්පද කියා ගෙන | වත් | |
| සින්දු කියමින් | වත් | |
| ගෙවල් අසලින් යාම | නොහොබින් | |
| 10 | යමෙකු යන එන | විට |
| සිනා නො ම සෙන් කිසි | විට | |
| පැමිණි කල | ගෙදරට | |
| එබී නොබලනු සැඟවී ගෙයි | සිට | |
| 11 | යමක් නො ම ඇසූ | විට |
| උත්තර නොදෙනු | පරහට | |
| නුඹෙන් ඇසූ | යමකට | |
| දෙනුව උත්තර හොඳින් | සිහිකොට | |
| 12 | ගුරුන් දෙගුරුන් | වත් |
| වැඩිහිටි අන් කෙනකු | වත් | |
| කතාවක් | කළහොත් | |
| නැඟිට උත්තර දීම | යහපත් | |
| 13 | මව් පියෝ උතුම් | මය |
| අපගේ පෙර දෙවිවරු | මය | |
| අප රකිනුවෝ | මය | |
| වඳිමු මව්පිය දෙදෙන මහි | මය | |
| 14 | සියලූ යස | ඉසුරට |
| සරිලූ නිසි මගපෙම් | කොට | |
| බැබලූ පිය | රුවනට | |
| සියලූ තන්හිම වඳිමු | සිහිකොට | |
| 15 | ගියත් ගම් | රටවල |
| මහත් දුක් ඇත සිත | තුළ | |
| වඩත් දරු පෙම් | බල | |
| අපිත් අප පිය වඳිමු හැම | කල | |
| 16 | නොයෙක් කරදර | විද |
| සැපක් ගැනුමට නොම | හිද | |
| දුකක් දැරූ හැම | සද | |
| මවක් වැනි වෙන මෙ ලොව කවරෙ | ද | |
| 17 | ලබන තුරු දස | මස |
| දුකින් දැරුවත් දරු | කුස | |
| දකින තුරු තම | ඇස | |
| කලණ මව්වරු වෙසෙත් සැප | ලෙස | |
| 18 | කුලූණු මෙත් | වැඩුමෙන |
| එරුණු කිරි ටික | පොවමින | |
| දරුණු දුක | විඳගෙන | |
| තියුණු නුවණින් වැඩු පණ | මෙන | |
| 19 | බොලඳ බස් | කියමින |
| සුවඳ මල් ලෙස | ඉඹිමින | |
| ඇඟද තෙල් | ගාමින | |
| පැහැද මව්වරු වැඩු හැම | දින | |
| 20 | බොජුන් දී රස | කර |
| සොඳින් නාවා නිදි | කර | |
| පෙමින් සුරතල් | කර | |
| මවුන් වැඩු අපි වඳිමු හැම | වර | |
| 21 | කිය නොහැකි දුක | ගෙන |
| වැඩූ අප මව් පිය | ගුණ | |
| බඹ සුර නා | විසින | |
| කියා නිමවනු හැකිද | කෙලෙසින | |
| 22 | මහලූ වී | සිටියත් |
| රුවින් අඩු වී | සිටියත් | |
| දුප්පත්ව | සිටියත් | |
| දෙමව්පිය වැඳ පුදන | යහපත් | |
| 23 | දෙමව්පිය කී | යම් |
| වැඩක් ඇතහොත් කළ | යම් | |
| අත් නොහැර කර | පෙම් | |
| කරනු යහපති නොකර | මැළිකම් | |
| 24 | දෙගුරුන් | ඉදිරියේ |
| උසක නොයිඳිනු | සරියේ | |
| එන සඳ | ඉදිරියේ | |
| නැඟිට වැඳලා සිටිනු | සරියේ | |
| 25 | වරද ඇති වූ | විට |
| දඬුවම් දෙතී පෙම් | කොට | |
| එ ගැන මවු පිය | හට | |
| තරහ නොවඩා යටත් වෙනු | සිට | |
| 26 | මවුපියන්ගේ | ගුණ |
| දැනෙයි නැතිවී ගිය | තැන | |
| මෙලොව අඳුරක් | වන | |
| මහත් විපතක් වේය දුක් | දෙන | |
| 27 | ඇත නැත තම | වරද |
| පින් සිදු වෙන බැවින් | සොඳ | |
| උදෑසන | සවස ද | |
| වඳිමු මව්පිය දෙදෙන පෙම් | බැඳ | |
| 28 | හැදෙන විදි | පෙන්වන |
| නුවණ වඩවන | සතරින | |
| සරණ දෙලොවට | වන | |
| කලණ බස් දෙන කෙනෙකි | ගුරුතැන | |
| 29 | මෙලොව පරලොව | ගැන |
| යුතු බස් කියන | කුලූණෙන | |
| සරණ දෙලොවට | වන | |
| කලණ බස් දෙන කෙනෙකි | ගුරුතැන | |
| 30 | ගුරුන් දැක එන | සඳ |
| තමන් උන් තැන නොම | හිඳ | |
| ගමන් පෙරටුව | වැඳ | |
| කරන් සැලකිලි අසුන් කර | පුද |
